Asset Publisher
Ochrona lasu
Wiedza o procesach zachodzących w przyrodzie i kontrola stanu środowiska leśnego pozwalają leśnikom na wczesną diagnozę zagrożeń, mogących wpłynąć negatywnie na stan lasu. Każdego roku podejmują oni działania mające na celu zachowanie trwałości lasu i zwiększenie jego naturalnej odporności na czynniki szkodotwórcze.
Stan zdrowotny i sanitarny lasu.
Stan zdrowotny drzewostanów Nadleśnictwa Piwniczna jest zróżnicowany w zależności od składu gatunkowego. Przeważające drzewostany bukowe i jodłowe charakteryzują się dobrym stanem zdrowotnym, jedynie lokalnie wykazując symptomy chorobowe i nieznaczne osłabienie stanu zdrowotnego. Dotyczy to jedynie starodrzewi sporadycznie nękanych zwłaszcza przez choroby grzybowe. Trwale osłabione i niestabilne są natomiast drzewostany świerkowe.
Przyczyn takiego stanu rzeczy upatruje się w:
- niedostosowaniu tych drzewostanów do warunków siedliskowych i mikrosiedliskowych, co spowodowane zostało wielkopowierzchniowym wprowadzaniem materiału sadzeniowego obcego pochodzenia,
- zapóźnieniach hodowlanych z początkowego okresu wzrostu tych drzewostanów,
- wieloletnim uznawaniu świerka za gatunek właściwy siedliskom Beskidu Sądeckiego i niepodejmowaniu decyzji o przebudowie układów wielkoprzestrzennych tego gatunku,
- destrukcyjnym i synergicznym oddziaływaniu czynników szkodotwórczych – patogeniczne grzyby korzeniowe (opieńka, korzeniowiec wieloletni), owadzie szkodniki wtórne oraz powtarzające się szkody powodowane przez wiatr i obfite opady śniegu w osłabionych drzewostanach,
- dodatkowym osłabieniu spowodowanym pojawiającymi się w ostatnich latach dłuższymi okresami suszy, co powoduje zakłócenie fizjologicznych procesów gospodarki wodnej drzew.
Zły stan zdrowotny drzewostanów świerkowych wymaga stałej i kosztownej pracy nad utrzymaniem możliwie poprawnego stanu sanitarnego lasu poprzez bieżące prowadzenie cięć sanitarnych i przygodnych (usuwanie posuszu, złomów i wywrotów). Jest to zadnie tym trudniejsze, że hodowane pod osłoną tych drzewostanów młodniki i uprawy gatunków docelowych wymagają odpowiedniego ocienienia. Przedplonowe drzewostany sosny i modrzewia, mimo cyklicznych szkód powodowanych zwłaszcza przez czynniki abiotyczne (wiatr, śnieg), wykazują obecnie większą odporność, a w konsekwencji poprawny stan zdrowotny. Gatunkiem liściastym wykazującym najsilniejsze zachwiania stanu zdrowotnego jest jesion, na którym występują typowe objawy zespołu chorobowego określanego mianem "zamierania jesiona".